Géjaarvergaderd
Gé was dit jaar weer aanwezig op de jaarvergadering. De start was weer prettig met koffie en lekkere koekjes en gebakjes… ja mensen dat hebben jullie gémist. Ontspannen en gézellige sfeer met vele, maar altijd te weinig, Rapidianen aanwezig.
Het eerste dat Gé opviel, was de uitstraling van onze voorzitter Jan. Hij zag in mijn ogen zo’n 10 jaar jonger uit. Dit komt natuurlijk niet door een facelift, maar door de nieuwe bezetting van het bestuur. Op diverse plekken is het bestuur met energieke “jongeren” uitgébreid. Ik zag enige trots in zijn ogen bij het aankondigen van deze “jonge honden“ die hij om zich heen heeft géschaard. Als een haan in het kippenhok liep hij door de vergaderzaal.
Over “oude” haan gésproken. Laatst was een boer naar de markt gégaan om een nieuwe haan te kopen ter vervanging van zijn oude haan. Nadat deze in het hok was gézet, ging de oude haan op de jonge haan aan. “Zeg jonge man”, zegt hij, “leuk dat je hier komt, maar ik wil wel vechten voor mijn meisjes”. “Zullen we een hardloopwedstrijd houden. Wie het eerste om de boom en terug is, mag de leider zijn van de kippen. Maar gézien het leeftijdsverschil wil ik wel 10 meter voorsprong”. De jonge haan bekijkt de afstand en zegt “geen probleem, dat win ik met gémak, dus tel maar af en dan gaan we ervoor.” Zo gézegd zo gédaan. De hanen rennen achter elkaar richting de boom en net op het moment dat de jonge haan de oude haan werd gépasseerd, werd de jonge haan neergéschoten. “potverdorie, alweer een homo haan gékocht”.
Natuurlijk was voor deze vernieuwing een akkoord nodig van de vergadering, maar dat was een wassen neus en konden de eerste vergaderpunten worden afgélopen. Na het financiële verhaal (auwa) en de stabiele ledenstand (stilstand is in dit geval vooruitgang) kwamen we snel aan een pauzemoment waarop door enkele mensen nog wat drankproblemen ( 😉 )werden weggéwerkt.
Het enige minpuntje van de vergadering is de verhoging van de consumptieprijs… die moest omhoog en helaas geen discussie mogelijk … we need the money guys.
Vervolgens nog een mooie huldiging van de jubilarissen. Voorzitter had voor iedere jubilaris een mooi woordje en presentje. Bij de laatste mannelijke jubilaris schrok het publiek even. “Nu de laatste zak”………. “ chocolade muntjes voor onze jubilaris” … pfff die was close.
Belangrijkste mededeling van deze dag… kom en help het bestuur, we hebben ondanks de vele vrijwilligers in allerlei commissies toch hier en daar nog wat vrijwilligers nodig. Dus voel je aangesproken en meld je bij de voorzitter of een van de bestuursleden als je een dagje (of meer) wilt helpen met wat dan ook. Want laten we wel wezen, Gé heeft gemerkt dat de vereniging draait op vrijwilligheid en daarmee houden we de contributie en de drankprijzen naar verhouding laag.
Gé is even een jaartje uitgéjaarvergaderd, volgend jaar natuurlijk weer ter plaatse.
Tennisgroeten van Gé
Deel dit artikel:
[socialwrap align=”left”] [socialicon name=”fb” url=”” ][/socialicon] [socialicon name=”linkedin” url=”” ][/socialicon] [socialicon name=”twitter” url=”” ][/socialicon] [socialicon name=”google” url=”” ][/socialicon] [/socialwrap]